วันพุธที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

Let’s gO tO the beach

Let’s gO tO the beach


.
.


.
.
ครึ่งปีผ่านไปแล้ว ยังไม่ได้สอบ Thesis สักทีนึง จนอาจารย์ที่ปรึกษา ได้ขึ้นเป็นหัวหน้าภาค รองคณะบดี ด่ำ ด๊ำ ก็ยังไหว้วานอาจารย์ให้ลงทะเบียน จ่ายเงินให้ก่อนเหมือนเดิม อาจารย์ยังเสมอต้นเสมอปลายกับศิษย์ยังไง ศิษย์ก็ยังใช้อาจารย์เสมอต้นเสมอปลายยังไงยังง๊านเลย คริ คริ (^______^))


เลือกตั้งผ่านพ้นไปแล้ว แต่เราก็ยังต้องเฝ้าดูผลงานนของนายกหญิงคนแรกของประเทศไทยต่อไป Give her a chance …..First Lady n’ Lady First


ตั้งแต่ไปปฏิบัติธรรมกลับมา มีความรู้สึกว่า ชีวิตที่เป็นอยู่มันเป็นทุกข์ เป็นเพราะว่าเราได้สัมผัสความสุขอันละเอียดมาแล้ว การใช้ชีวิตทุกวันนี้มันรุมเร้าไปด้วยกิเลส ซึ่งเหตุแห่งทุกข์ไปซะทั้งหมด ถ้าเป็นผู้ชายคงตัดสินใจได้ไม่ยาก ก็แค่หาเมีย ให้เมียเลี้ยง อุ๊บ ตัดสินใจไปบวชไปนานแล้ว ในสถานะนี้ เราก็ยังต้องใช้ชีวิตอยู่ในโลกของความเป็นจริงต่อไป (^_____^))

สัปดาห์หน้าเป็นวันเข้าพรรษาแล้ว ยังไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าจะปราวณาตัวถือศิล 8 ในวันพระตลอดเข้าพรรษาหรือป่าว ถ้าทำได้มันก็ดี แต่ถ้าทำได้ไม่ครบ ก็จะบาปติดตัวเราอีก
ศิล 5 ก็พอแระ อย่าโลภ ลด ละ เลิก สิ่งที่เป็นกิเลสทั้งหลาย


สิเลนะ สุคติ ยันติ ศิล นั้นจักเป็นเหตุให้ถึงความสุข
สิเลนะ โภคะสัมปทา ศิล นั้นจักเป็นเหตุให้ได้มาซึ่งโภคทรัพย์
สิเลนะ นิพพุติง ยันติ ศิล นั้นจักเป็นเหตุได้ไปถึงนิพพาน
คือความดับเย็นจากกิเลส เครื่องเศร้าหมองทั้งปวง
ตัสมา สีลัง วิโสธะเย ศิลจึงเป็นสิ่งที่วิเศษนัก ที่เธอทั้งหลายพึงยึดถือเป็นหลัก
ประจำชีวิต ประจำจิตใจ ปฏิบัติให้ได้ดังนี้ แล

ขออนุโมทนาบุญ กับคนที่มีศิล 5 เป็นหลักประกันชีวิตทุกผู้ทุกคนนะคับผม สาธุ สาธุ สาธุ





ว่าแล้วเข้าพรรษาที่มาถึงนี้ หมอนกก็จัดแจงลากดำ ด๊ำ ลงใต้ ไปเที่ยวดำน้ำดูปะการัง ในช่วง Low season ของประเทศไทย ข่าวว่ามรสุมเข้าด้วยดิ เด๋วก็รู้ อ่าวนาง หรือ เข่านอง ไร่เลย์ หรือไล่ไปเลไกล ๆ คริ คริ (^_____^))


ปล. ขอบคุณเจ้าของภาพนะคับผม



วันอาทิตย์ที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2554

BaTmAn:: ยิ้มน้อย ๆ ในใจ

.
.
สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ
การให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง
.


.
กราบบูชาอาจาริยูปะการา

สัปดาห์ที่ผ่านมา ด่ำ ด๊ำและสหธรรมิกหน่วยงานเดียวกันกว่าร้อยชีวิตได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรม เป็นการปฏิบัติครั้งแรกในชีวิตที่มีครูบาอาจารย์สอนเป็นตัวเป็นตน เป็นอริยะสงฆ์ที่ยังมีชีวิตอยู่เพื่อปฏิบัติศาสนกิจ เผยแพร่ธรรมะของพระสัมมาพระพุทธเจ้าแก่ชนรุ่นหลัง เพื่อจะยังมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข ปลดตัวเองออกจากทุกข์ ออกจากวัฏฏะที่คนอย่างเรา ๆ ยังหลงใหลในกิเลสและตัณหาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
.


.

ที่สุดของพระอาจารย์สำหรับด่ำ ด๊ำ ก็คือ พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก พระสัญชาติญี่ปุ่น เจ้าอาวาสวัดสุนันทวนาราม พระอาจารย์หนูพรหม และพระอาจารย์นักปฏิบัติรูปอื่น ๆ ที่ได้สั่งสอนอบรมจิตให้ตระหนักของการมีชีวิตอยู่อย่างมีสติ อยู่บนความไม่ประมาทในการดำรงชีวิต ในทุกลมหายใจเข้าและออก ปฏิบัติกิจตามแนวทางของพระพุทธองค์ เพื่อจะยังอริยะทรัพย์ที่จะติดตามตัวข้ามภาพข้ามชาติ ตราบเท่าที่เรายังไม่พบนิพพาน
.

.
วันที่ ๒๖ มีนาคม – ๒ เมษายน ระยะเวลา ๘ วัน ๗ คืน ที่ด่ำ ด๊ำ และสหธรรมิกร้อยกว่าชีวิตสมาทานศิล ๘ ใช้ชีวิตอยู่ในวัดป่าแห่งนี้ ปิดวาจา ปิดการสื่อสาร ตื่นตี ๔ นอน ๔ ทุ่ม ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น ร่วมกับพระอาจารย์และพระนักปฏิบัติรูปอื่น ๆ เดินจงกรมหลายกิโลบนเส้นทางถนนสายป่าที่สวยงาม และนั่งสมาธิ ฟังธรรม กินอาหาร ๒ มื้อ อยู่กับธรรมชาติ ใช้ชีวิตอยู่ในวัดป่าอย่างมีความสุข
.


.


ได้เจอพระอาจารย์ที่มีวิธีการสอนที่ถูกจริตกับจิตเรา สถานที่ที่เป็นสัปปายะ อากาศสัปปายะ อาหารสัปปายะ และสหธรรมมิกที่เป็นกัลยาณมิตรทุกผู้ทุกคน ด่ำ ด๊ำได้อย่างที่อธิษฐานจิตไว้ทุกอย่าง เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขสุด ๆ สุขที่ปราศจากกิเลส ตัณหาและอุปาทานใด ๆ

คำสั่งสอนของพระอาจารย์มิตซูโอะ ยังก้องอยู่ในสำนึก

“ ยิ้มน้อย ๆ ในใจ
หายใจเข้ายาว ๆ
หายใจออกยาว ๆ
หายใจเข้าสบาย
หายใจออกสบาย
ทำใจสบาย ๆ “
.
“พุทธัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชิวิตัญจิทัง

ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตนี้ แด่พระพุทธเจ้า”
.
.