อีกวันหนึ่ง ..ที่ชีวิตโคตรยุ่งเหยิง เป็นเวลาเนิ่นนาน กว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองมี Blog กะเขาที่นี่เหมือนกัน เหมือนตัวเองเป็นคนสมาธิสั้นไปซะแล้ว ชอบลืมโน่น ลืมนี่ แต่ไม่เคยลืมตัวเอง คริ คริ
ช่วงนี้ มีสอบทุกอาทิตย์ มีรายงานที่ต้องทำ และต้องไปนำเสนอต่อหน้าประชาชีอีก แถมมีคนหูเฝื่อนว่าดำด๊ำเสียงเพราะซะนี่ แต่ที่เสียงเพราะจริง ๆ ก็คงเป็นเสียงของหมอนก ด่ำด๊ำคอนเฟิร์ม ว่าเสียงเพราะแน่นอนคับผม (^_____^))
เดือนนี้ ไม่ต้องออกไปทำงานต่างจังหวัด แต่มหาวิทยาลัยตัวเองอยู่ต่างจังหวัด ยังไงก็ต้องเดินทางอยู่ดี หลังติดเขา หน้าเป็นทะเล บรรยากาศน่าอยู่อย่างที่สุด แถมหมอยังได้มานอนเป็นเพื่อนได้บ่อย ๆ รอปิดเทอม เราสองคนก็จะเดินทางท่องเที่ยวกันแระ คิดแค่นี้ก็มีความสุขแระคนเรา
วันก่อนกลับมาจากมหาวิทยาลัยถึงกรุงเทพฯ ก็หลับสลบไสลไปเฝ้าพระอินทร์ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ จู่ ๆ ก็มีโทรศัพท์เข้ามา รับโทรศัพท์ทั้งที่ยังงัวเงีย อืม อือ ๆ ออ แล้วก็วางหูหลับไปจนสว่าง กว่าจะรู้ตัวอีกทีว่าเมื่อคืนมีโทรศัพท์เข้าหาตัวเอง ก็บ่ายไปอีกวัน ต้องโทรไปหาคนที่โทรมา ตกลงเราคุยเรื่องอะไรกันบ้างอ้ะ จำได้ลาง ๆ ว่า มีคนบอกคิดถึง คริ คริ
ยังไงก็ยังคิดถึงสมาชิกเลสลาทุกคน ๆ ที่เคยได้สัมผัสตัวอักษรและความรู้สึกผ่านเลสลาไดอารี ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะมีเวลาได้มาเขียนมากน้อยแค่ไหน ส่วน Hi5 ของตัวเองก็นี่แหละ http://www.run2runny.hi5.com มีทั้งเพื่อนรู้จักและไม่รู้จักเยอะแยะไปหมด สงสัยว่าไม่รู้จักกัน ไม่เคยจะมาทักทายกันจะมา Add กันทำไมล่ะเนีย แต่ว่าด่ำด๊ำลบออกจากบัญชีไปแระ เพราะไม่รู้จะเก็บไว้ทำไมเหมือนกัน คริ คริ
ปล.๑ ด่ำด๊ำยังคงทำงานและเรียน ป.โทไปด้วย
ปล.๒ สอบทุกอาทิตย์ Lecithin ใกล้จะหมดสมองแระ
ปล.๓ ขอบคุณพิมพิ และไซ ที่มาทักทายกัน
ปล.๔ ขอโทษที่มาอ่านช้าไปหน่อย เพราะหาทางเข้ามะเจอ
ปล.๕ คิดถึงทุกคนที่คิดถึงด่ำด๊ำ
ปล.๖ ขอพระคุ้มครอง
ปล.๗ไปแล้วนะคับผม
บทความ
