วันอังคารที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2552

BaTmAn :: Miss yOu

.
.

วันนี้วันพุธ กลางสัปดาห์ไปแล้ว อากาศเริ่มร้อนระอุ พอ ๆ กับที่ใจคนก็ร้อนระอุตามอากาศไปด้วย เดือนนี้เป็นเดือนแห่งการว่างงาน ว่างยาวไปจนสิ้นเดือน และเลยไปถึงกลางเดือนหน้าที่ตัวเองลาพักผ่อน เพื่อเดินทางข้ามประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียง....ด้วยการเที่ยวไม่ง้อทัวร์ .....Backpack to Bali …Indonesia



เมื่อวานหมอต้องทำพาสปอร์ตเล่มใหม่ เพราะเล่มเก่าเกิดเน่าแถมเหม็นอีกต่างหาก จนเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองไม่รับประกันว่าจะได้ออกจากประเทศหรือป่าว สุดท้ายก็ต้องไปขึ้นเล่มใหม่ แต่ด่ำ ด๊ำขึ้นเล่มใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว หลังจากเล่มที่แล้ว เริ่มต้นเดินทางออกต่างประเทศไปเที่ยวแบบ Backpack around England และจบลงที่ประเทศอังกฤษ ......ทั้งเล่มไปอยู่ประเทศเดียว คือ อังกฤษ ไปแล้วอยากไปอีก ไปแล้วยังไปได้อีก


เมื่อวานทำพาสปอร์ตที่แจ้งวัฒนะเสร็จ แวะมากิน Sizzler ที่ เซ็นทรัลลาดพร้าว แล้วมาทำใบขับขี่สากลที่กรมขนส่งทางบก แล้วแวะมากินไอติม Swensen ที่เซ็นจูรี่ อนุสาวรีย์ พาหมอแวะดูป้ายบอกรักที่บ้านจอหงวนโจ วันก่อนร้านนี้ ขึ้นป้ายบอกร้กกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ด่ำด๊ำรักเธอมาเนิ่นนานแบบไม่มีจะแปรเปลี่ยนไป ...... รัก (แม่) องุ่น





วันนี้นั่งดูรูปเก่า ๆ ว่าไปเที่ยวไปทำงานที่ไหนมาบ้าง แต่ดันจำไม่ได้ซะง๊านว่าที่ไหน รู้แต่ว่าเป็นรีสอร์ทเล็ก ๆ ที่สุพรรณบุรี ที่เราแวะเข้าไปหม่ำข้าวกลางวันตอนไปทำงานสอบสวนบริษัทฯ แถวนั้น กับ ลูกพี่อ้วนพลิ้ว แล้วก็เลยไปนอนค้างกันที่ราชบุรี ก่อนที่จะเข้าไปสอบสวนต่อที่ อ.สวนผึ้ง ราชบุรี ... จำได้แค่นี้แหละ ลูกพี่อ้วนพลิ้วก็ไม่อยู่ให้ถาม ไปราชการเชียงใหม่หลายวันแระ


หวลย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน ที่ต้องขึ้นไปทำงานที่เชียงใหม่ ท้ายสุดคืนแรกเราก็ไม่ถึงเชียงใหม่ แต่กลับถึงลำปางแทน (อย่าคิดมาก) เกือบเที่ยงคืนแล้ว คนขับก็ไม่ไหว เจ้าหน้าที่ที่นั่งอย่างเดียวก็ไม่ไหวเหมือนกัน แวะนอนที่โรงแรมในตัวเมืองลำปาง ชื่อออกช้าง ๆ นี่แหละ (ขอสงวนชื่อแล้วกัน)





รีบอาบน้ำอาบท่าและรีบเข้านอน และงัวเงียตื่นมาด้วยอาการตกหมอน พร้อม ๆ กับได้ ยินเสียง กระซิบข้างหูแว่ว ๆ ว่า “ ไปก่อนนะ ” เห็นหญิงสาวผมยาวนุ่งกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัวสีขาว ยืนหันหลังให้อยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วเธอก็เดินหายไปที่ห้องน้ำ ได้ยินเสียงน้ำไหลจากฝักบัว เสียงซัดซ่า ๆ


เราฝันไป หรือเรื่องจริงกันแน่ ความกล้าผลักดันให้ลุกจากที่นอนเดินไปที่ห้องน้ำ ภาพที่เราเห็น ... มีแต่ความว่างเปล่าของห้องน้ำ ไม่มีหยดน้ำให้เห็นสักหยด เปิดผ้าม่านออกไปดูนอบรรยากาศนอกโรงแรม ฟ้าเริ่มสางแล้ว ด่ำ ด๊ำ อยู่ไม่ติด แล้วรีบอาบน้ำแต่งตัว รอให้ฟ้าสว่างกว่านี้ จะ ได้รีบเผ่นจากโรงแรมกันเสียที ...






คืนใหม่เราได้ที่พักที่เชียงใหม่ ชื่อออกช้าง ๆ เช่นกัน แสงแดดผีตากผ้าอ้อมยามเย็น ทำเอาหัวใจสะท้าน คืนนี้จะเจออะไรอีกไหม แต่แล้วเจ้าหน้าที่บริษัทฯ ที่เราเข้าตรวจถามเราหลังจากพาพวกเรามาส่งหลังจากหม่ำข้าวมื้อค่ำ เสร็จ “ โรงแรมมีตั้งเยอะแยะ ทำไมเลือกพักโรงแรมนี้ ” ท้ายสุดเราก็ได้คำตอบว่า โรงแรมนี้มียิงกันตาย คนเลยไม่เข้าพัก .. เอาล่ะสิตรู คืนนั้นไม่อาจจะข่มตาหลับลงได้ ได้ยินเสียงเหมือนมีคนกดชักโครกห้องน้ำในห้องนอนเราตลอดทั้งคืน


ความกล้าพาเราไปถึงห้องน้ำ ถ้าเราไม่กล้าเผชิญกะมัน เราก็จะนอนไม่ได้ทั้งคืนเช่นกัน ภาพที่เห็น เป็นความว่างเปล่า แต่แล้วเราก็ไม่ได้นอนทั้งคืนเช่นกัน รีบอาบน้ำไปเรียกคนขับรถกะเจ้าหน้าที่อีกคน ยกเลิกวันพักที่เหลือ เผ่นดีกว่า ไปหาที่พักหน้า มช. ดูสาว ๆ หน้าตาจิ้มลิ้มชวนสยิวกิ๋วกิ้ว ดีกว่านอนโรงแรมสยองเยอะเลย (^______^))




เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา ได้มีโอกาสแวะเวียนไปดูหมอกะหมออิ๋วขาประจำ หลังจากที่ไม่ได้แวะเวียนไปหามาเนิ่นนาน เสียงทักทายแรกว่า ผอมไปนะ และต่อด้วย ไม่เห็นพาน้อง ๆ มาด้วยเลย ซะง๊าน วันนี้ขอมาเดี่ยว เพราะต้องการความเป็นส่วนตัวอย่างแรง


ดวงชีวิต มีอะไรให้ตื่นเต้นอยู่เสมอ สรุปว่าทุกอย่างลงตัวหมด แถมจะได้แฟนเพิ่มอีกคน ( ถ้าหัวไม่แตกไปเสียก่อน) และตอกย้ำกับการมีสัมผัสพิเศษของ ตัวเอง เหมือนกับที่หมอคนอื่นบอก พอ ๆ กับที่เราก็รู้ตัวเองเช่นกัน ถ้า ด่ำ ด๊ำ รู้สึกคิดถึงใครคนไหน มาก ๆ คนนั้น ต้องมีอันตายจากไปทุกที ไม่ เว้นแม้แต่ญาติพี่น้องตัวเอง และเพื่อนในเลสล่า








“ ความคิดถึง ” เป็นคำพูดง่าย ๆ มาจากซอกหัวใจที่สลับซับซ้อน แต่มันยากที่จะบอกว่า เราคิดถึงเขา เพียงเพราะทิฐิ ถือตัว และอายที่จะบอกความรู้สึกนั้นออกไป อย่าปล่อยให้ความคิดถึง เป็นแค่ความคิด แล้วไม่ยอมส่งไปให้ถึง บางทีเขาอาจจะไม่อยู่ให้เราบอกว่า “ คิดถึง ” อีกก็เป็นได้


มีเพียงไม่กี่คน ที่จะได้รับความรู้สึกคิดถึงจากเรา อย่าปล่อยให้คนพิเศษ และโอกาสผ่านเลยไป โดยที่เราไม่ได้ทำอะไร เพราะฉะนั้น หมออย่าปล่อยให้รันคิดถึงหมอนาน เหมือน ๆ กับที่หมอก็ต้องให้อิสระกับความรู้สึกของด่ำด๊ำ ได้บอกความรู้สึกกะคนโน้นคนนี้บ้าง อย่าปล่อยให้ ด่ำ ด๊ำ คิดถึงเขา อย่าปล่อยให้เขาจากด่ำด๊ำ ไปโดยไม่ได้บอกความรู้สึกกะเขา .. บางทีคนที่ตายจากไป อาจจะเป็น ด่ำด๊ำ เองก็ได้ (^______^))……..I would like to say…. I miss yOu


.
.