วันอังคารที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2552

BaTmAn :: Only the strOgest will survive.




Home sweethome

ตีสามกะอีกยี่สิบห้านาทีแล้ว เสียงนกกาเหว่าเริ่มร้อง ท้องฟ้ายังเป็นสีแดงด้วยไฟส่องทางจากถนน เป็นช่วงเวลาที่ไม่อาจจะข่มตาให้หลับลงได้เหมือนกันทุก ๆ คืนที่ผ่านมา เพราะรัฐบาลประกาศวันหยุดเพิ่มอีก ๒ วัน ด่ำ ด๊ำมีเวลาอยู่กับบ้านอีกตั้ง ๕ วันน่ะ ก็เลยนอนดูทีวียาวจนป่านนี้ (^_______^))


สงกรานต์ที่ผ่านมา ไม่ได้ไปทำบุญที่ไหน ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนด้วยเช่นกัน แต่ปีนี้พิเศษกว่าทุกปี ทำหมูกระทะกินกันด้วยล่ะ (ซะเมื่อไรล่ะ) วันนี้ที่ลูก หลาน เหลนในบ้านพร้อมใจกันรดน้ำขอพร แม่ ยาย ย่า ทวด ( ๔ ตำแหน่งในคนคนเดียวกัน) .... ทุกคนได้พรกันทั่วหน้า และทวดก็ได้พวงมาลัยดอกมะลิเต็มขันด้วยเช่นกัน แต่สิ่งสำคัญสุดที่ไม่เคยขาดหายไป คือความรัก ความผูกพันในครอบครัวของเรานั่นเอง กอด กอด กอด (^______^))

Rapid Alert

ผ่านไปแล้วเหตุการณ์ช่วงที่เลวร้ายแต่ไม่ร้ายสุดของประเทศไทย อีกหนึ่งในความทรงจำของชีวิตตัวเอง ที่ไม่มีสี ไม่มีข้างไหน คนไทยด้วยกันทั้งนั้น ถ้าเราไม่รักกันแล้วจะให้ใครหน้าไหนมารักเรา “ ไทยไม่ช่วยไทย แล้วใครจะมาช่วยเราล่ะ ”

ท่ามกลางบรรยากาศครุกรุ่นที่สามเหลี่ยมดินแดนในวันสลายม็อบ ด่ำด๊ำได้เห็นชายไม่ประสงค์จะเปิดเผยใบหน้า ในชุดสีดำ ผ้าคลุมและหน้ากากสีดำ พร้อม ๆ กับเสียงตะโกน " BaTmAn มาแล้ว " ใครจะคาดคิดว่าชายผู้นั้นจะหลุดมาจากโลกของจินตนาการได้ พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส เปลี่ยนอารมณ์ครุกรุ่นเป็นเสียงหัวเราะ ทั้งทหารที่มาปฏิบัติหน้าที่ ประชาชนชาวแฟลต ไม่เว้นแม้แต่เสื้อแดงเลือดร้อน เสียงหัวเราะและรอยยิ้มปรากฏตลอดเส้นทางที่เขาวิ่งจากแถวหน้าของทหารไปยังรถบรรทุกแก๊ส ... อย่างน้อยชายผู้นี้ ก็ทำให้เจ้าหน้าที่เข้าไปเคลียร์รถบรรทุกแก๊สได้เร็วขึ้น ... BaTmAn ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร มาจากไหน แต่คุณเป็นฮีโร่สำหรับรันนี่เสมอ (^____^))


ส่วน Rapid Alert ของตัวเองก็ผ่านพ้นไปแล้ว กับการโดนหมอนกบังคับให้เข้าโรงพยาบาล เพื่อหาสัญญาณอันตรายจากร่างกายของตัวเอง (๒ รอบแล้วนะหมอ) เกือบโดนหมอใหญ่ต่อยซะแระ โทษฐานที่กวนโอ๊ยอาจารย์หมอ แหม !! ก็นิดนึงน๊า เพื่อความสบายใจของด่ำด๊ำ (^_____^))





Globe Journey

๓.๘๘ ไม่ใช่ขนาดของลูกกระสุนปืนของใคร แต่เป็นเกรดของเทอมที่ผ่านต่างหาก แอบน้อยใจอาจารย์เล็ก ๆ ว่า ทำไมไม่ให้ A ทั้งหมดก็มะรู้ อีก ๑ เดือนครึ่งก็จะเปิดเทอมแล้ว หมอยังไม่มีโปรแกรมเดินทางไปเที่ยวไหน ด่ำด๊ำ อยากไปเดินป่าที่เกาะใต้ของนิวซีแลนด์ แต่หมออยากไปบาหลี ความต้องการที่แตกต่าง แต่ไม่ได้ทำให้เราต้องแยกกันเดินทาง ด่ำด๊ำชอบสาวผิวสีแทน คิ้วเข้ม ตาคม พร้อมจะเดินทางไปบาหลีกับหมอแล้วคับผม ……ทำไปทำมา สงสัยได้เที่ยวแค่เกาะเสม็ด เสร็จหมออีกแระ (^____^))


มีเสียงกระซิบมาจากลูกพี่ ผู้ชายอารมณ์ปริ๊ดว่า จะจัดคิวให้ด่ำด๊ำ ไปตรวจประเมินระบบโรงงานในประเทศแถบยุโรป หลังจากที่ลูกพี่อ้วนพลิ้วไปตรวจงานที่สเปนมาแล้ว และเดือนนี้เป็นคิวของเยอรมัน ลูกพี่อ้วนดำเตรียมตัวบินปลายเดือนนี้ ขอร้อง อย่าจัดโปรแกรมให้ด่ำด๊ำไปตรวจ งานช่วงหน้าหนาวเลยนะคับผม มิฉะนั้นด่ำด๊ำอาจจะแข็งตายก่อนจะได้ตรวจงานก่อนก็เป็นได้ ขอเป็นโปรแกรมถัดไปได้ป่าวคับ !! ด่ำด๊ำจะได้เตรียมพริกกะเกลือไปด้วย ส่วนฝรั่งไปหาเอาข้างหน้า คริ คริ (^_____^))


The Secret of my Mind

ทุกชีวิตที่เกิดมา ล้วนมีบทบาทและหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบต่อตัวเอง ต่อครอบครัว และส่วนรวมด้วยกันทั้งสิ้น อุปสรรค คือบททดสอบของชีวิต... ว่าเราแกร่งพอ และอดทนพอที่จะก้าวไปพบกับความสำเร็จ ความสุข ความสมหวังข้างหน้านั้นหรือเปล่า เราสะดุด ไม่ได้หมายความว่าเราแพ้ เราหยุด แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ได้เดินไปข้างหน้าต่อ เพียงแต่เราถอยหลังไปหนึ่งก้าว เพื่อเตรียมพร้อมที่จะกระโดดไปข้างหน้าให้ไกลที่สุดต่างหาก .... Only the strOgest will survive.เหนื่อยนัก ก็นอนยาวไปเลย (^_____^))