เส้นทาง โค - ตะ - ระ

ท้องฟ้าวันนี้ดูอึมครึม บรรยากาศเงียบเหงาชวนนอนอย่างที่สุด ผู้คนยังเดินฝักใฝ่ ติดต่องาน คนแล้วคนเล่า เช้ายันบ่าย ท้องฟ้าเงียบเหงา แต่เสียงผู้คนยังคงเอะอะโวยวายไปตามอารมณ์ ปู่เย็น ผู้เฒ่าทระนงแห่งลุ่มแม่น้ำเพชรบุรีจากไปแล้ว แต่อีกหลายชีวิตและ ตัวเรายังคงอยู่บนเส้นทางบนโลกอันวุ่นวายใบนี้


กรมฯ ออกคำสั่งปรับซี ๗ ออกมาได้สักเดือนหนึ่งแล้ว แต่มีผลย้อนหลังถึงวันวาเลนไทน์ วันแห่งความรักที่ผ่านมา เสียความรู้สึกที่กรรมการประเมินผลงานวิชาการลากยาวถึง ๑๐ เดือน โค- ตะ- ระ มาราธอนเลย เสียโอกาสไปตั้ง ๕ เดือนแน่ะ ขาดทุนกันเห็น ๆ

สอบงานวิชาการเหมือนสอบภาคนิพนธ์อย่างไงอย่างง๊านเลย กรรมการสอบ ๕ คน กรรมการกลางอีก ๒ รวม ๗ คน คนถูกประเมินมีแค่ ๒ คน แถมคนที่ร่วมประเมินตำแหน่งด้วย แมร่ง !! โค-ตะ-ระ ง่าว ตอบกรรมการไม่ได้สักข้อนึงตั้งแต่เช้า แถมโทรจิกด่ำด๊ำ จากชลบุรี ให้มาตอบกรรมการแทนมัน ให้ตายดิ !! เพิ่งไปถึงมหาลัยแท้ ๆ ทำธุระยังไม่เสร็จดี ก็ต้องรีบบึ่งมากรมฯ มาตอบคำถามกรรมการ ก็มันจะตอบได้ไงอ้ะ ก็มันไม่รู้อะไรสักเรื่อง แล้วเสือกอวดฉลาดอีก เกิดก็เกิดก่อนเรา ทำงานก่อนเราตั้งนาน มันไม่ได้ทำให้สมองคุณประมวลผลอะไรได้เลยหรอ คราวหน้าถ้าปรับตำแหน่งอีกจะไม่พ่วงใครอีกแล้ว เพราะด่ำด๊ำคงไม่มีบุญ พอที่จะเผื่อแผ่ใครแล้วล่ะ เข็ดแระ !! นักวิชาการระดับ โค-ตะ-ระ ง่าว ให้ตายเซ่ะ


ส่วนเรื่องเรียน ตอนนี้ยังเช็คเกรดไม่ได้ เว็บล่ม เน็ตดีเลย์ แต่ก็นั่นแหละ ด่ำด๊ำไซโค หมอไปแล้ว ถ้าด่ำด๊ำได้ A ๔ ตัว ให้รางวัลด่ำด๊ำซะดี ๆ เชียว แต่ก็คาดว่าน่าจะได้แค่ ๓ ตัว เพราะวิชาปราบเซียน Biochemistry ด่ำด๊ำโดนปราบเซียนไปเรียบร้อยแระ ถึงแม้จะมาแรงทำคะแนนเต็มตอนโค้งสุดท้าย แต่มันก็คงไม่ดีพอที่จะได้เกรด A ใครจะไปรู้อาจจะฟลุ๊คได้ A ก็ได้ คริ คริ

หนึ่ง ....บินไกลมาจากเบลเยี่ยม ถึงเมืองไทยหลายสิบวันแล้ว แต่เราก็ยังไม่ได้เจอกัน โปรแกรมกินข้าวยังคงค้างเติ่ง เส้นทางของเพื่อนเรียนร่วมห้องตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ที่ชีวิตผกผันไปตามจังหวะชีวิต จากเมืองไทยไปใช้ชีวิตอยู่ในเบลเยี่ยม ศุกร์หน้าก็จะบินกลับแล้ว ยังไงเราได้เจอกันแน่นอนนะคับผม

เกาะเสม็ด เสร็จทุกราย โปรแกรมฉลองปิดเทอมแรกนี้ ทริปที่ใกล้ตัวหมอและสะดวกกับหมอที่สุด หวังแต่ว่าศุกร์หน้านี้ ฟ้าและฝนจะเป็นใจให้เราสองคนได้เที่ยวอย่างมีความสุข ถอดเสื้อกาวน์ เปลือยหัวใจจากพันธนาการ ได้อยู่ห่างไกลจากสังคมที่เป็นอยู่ คิดแค่นี้ก็มีความสุขแล้วเนอะ ๆ (^__________^))


ท้องฟ้าเริ่มมีแดดจาง ๆ ธรรมชาติยังคงเป็นไปตามวัฏจักร จังหวะของชีวิตยังคงทำหน้าของมันต่อไป รถไฟฟ้ายังคงวิ่งผ่านไปผ่านมาเที่ยวแล้วเที่ยวเล่า ผู้คนยังคงเดินทางตราบเท่าที่ลมหายใจของชีวิตยังคงอยู่ สมองยังคงทำหน้าที่ตราบเท่าที่เลือดยังไหลเวียนวน หัวใจยังคงเต้นไหวตามจังหวะของชีวิต ชีวิตมีแตกดับและเกิดขึ้นมาใหม่ นาทีแล้วนาทีเล่า และตัวเราก็ยังคงอยู่... อยู่เป็นส่วนหนึ่งบนเส้นของบนโลกใบนี้