วันพุธที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2552

BaTmAn :: ลิงจั๊ก ๆ

วันที่ ๒๙ มกราคม ๒๕๕๒
เวลา ๐๙.๔๙ น.

วันนี้เริ่มต้นด้วยความสงบ สบาย ๆ ชิล ชิล เพราะสมาชิกในห้องออกไปตรวจงานต่างจังหวัดกันหมด เหลือแต่เพียงรันนี่ จากเด็กสุดกลายเป็นผู้อาวุโสที่สุดในทันที ความสงบหายไปในบัดดล เมื่อมีหนังสือแจ้งให้เข้าร่วมประชุมกับสำนักฯ เพื่อเตรียมข้อมูล เตรียมตัวตั้งรับที่ไม่ใช่ต้อนรับผู้ตรวจประเมินจากสหภาพยุโรปที่จะเข้ามาตรวจประเมินเมืองไทยกลางเดือนหน้า..... เผือกร้อน ๆ กำลังอยู่ในมือรันนี่ ไม่อยากกินเลย ขว้างทิ้งได้ไหมเนี่ย

วันก่อนหลังจากได้รับตุ๊กตา ที่น้องสีหนุ่มส่งมาให้และยืนยันว่าเป็นลิงคัก ๆ ที่ไม่ใช่ลิงจั๊ก ๆ รู้สึกเป็นปลื้มได้สักพัก ลูกพี่ ผู้ชายอ้วนพลิ้ว เรียกรันนี่ให้ไปรับของฝาก เป็นผ้าพันคอจากทีมบาร์เซโลนา ทีมฟุตบอลยักษ์ใหญ่ของลาลีกา สเปน ที่ลูกพี่แอบแว่บไปดูบอลและไปเล่นเวฟกับบาร์เซโลนาแฟนคลับ ตอนไปตรวจรับรองที่ประเทศสเปนมาด้วย ที่สำคัญไม่ลืมของฝากรันนี่ ฮั่นแน่ !! เอาเวลาหลวงไปดูบอลได้ไงเนี่ย ไม่เป็นไร ไม่ถือ มีของฝากให้รันนี่แล้วนี่ คริ คริ (^_____^))




ส่วนตุ๊กตาลิงคัก ๆ ของน้องสีหนุ่มยังคงเป็นที่ข้องใจของพี่หมู กับน้องมุก สองสาวสำนักพระราชวังไม่หาย หาว่ารันนี่เคลื่อนย้ายหลักฐานออกจากห้องพัก เพราะกลัวพี่หมอมาเจออ้ะสิ ขอค่าปิดปาก โห !! ข่มขู่กันเห็น ๆ อย่าเอาเรื่องเล็ก ๆ น้อยไปกวนใจพี่หมอเลยเนาะ ๆ เพราะตอนนี้พี่หมอตั้งใจประดิดประดอย ใช้สมาธิอย่างแรงกล้า กับการทำเหรียญให้พ่อนาค ญาติของหมอได้แจกทานก่อนเข้าโบสถ์น่ะ.... เชื่อรันนี่เต๊อะ !!! (^_____^))

วันก่อนมีโอกาสแว่บกลับไปนอนบ้าน ๑ คืนรับรู้ได้ถึงความแตกต่างของอารมณ์และบรรยากาศรอบตัวเอง ท้องฟ้าสว่างไสว เพราะเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง ดาวศุกร์ ดาวประจำเมืองยังคงอยู่ในที่มันเคยอยู่ทางทิศตะวันตก ไม่ว่าจะคืนเดือนมืดหรือคืนเดือนหงาย ดาวศุกร์ยังคงสุกปลั่งเปล่งแสงประกายอยู่บนฟ้าไกล สายลมยังคงพัดไหว ปลิดปลิวดอกสนุ่นสีขาวปลิวว่อนรอบบ้าน บรรยากาศวัยเด็กกลับมาอีกครั้ง หากได้อยู่กับครอบครัวกับบรรยากาศแบบนี้ ....ไม่อยากจากไปไหน อยากให้ผู้คนและความรู้สึกยังคงอยู่แบบนี้ตลอดไป



หลานจ๊วย “ น้องกานต์ ” หนุ่มน้อยหน้าหวาน ที่พาใครต่อใครเข้าผิดในเพศของตัวเองมานักต่อนัก เข้าเรียนอนุบาลแล้ว เห่อขนาดให้แม่โทรมาหาบอกว่าเขาเข้าโรงเรียนแล้ว เห่อขนาดใส่ชุดนักเรียนนอน เห่อขนาดเอาการบ้านที่ครูสั่งมาให้ตั้งแต่กลับมาถึงบ้าน แต่ไม่เคยปริปากบอกเรื่องราวที่โรงเรียนแม้สักคำ ถ้าหากเขาไม่พูด อย่าหวังว่าจะได้รู้อะไรจากตัวเขาเลย .. ความฝันที่เด็กตัวน้อยอยากจะเป็นนักร้องหนุ่มหน้าใส สไตล์เกาหลี เปลี่ยนไปหรือยังหนอ ?




หลานจ๊อย น้องสาวตัวน้อยข้องน้องกานต์ อายุไม่ถึงขวบดีกำลังโตวันโตคืน ที่สำคัญอารมณ์ดี ลั๊นลาเกินเด็ก ไม่เคยร้องงอแงให้ได้ยิน สารพัดชื่อจะเรียกกัน น้องกิ่ววิ่ว น้องซิวซิ่ว น้องแก้ม น้องกะทิ น้องจ๊อย แต่ชื่อที่น้องกานต์ตั้งชื่อน้องสาวตั้งแต่น้องอยู่ในท้องแม่ว่า “ น้องกิ่ววิ่ว ” และยังคงเป็นชื่อที่เรียกน้องสาวตัวเล็กจนถึงทุกวันนี้ รักน้อง แต่ก็ชอบแกล้งน้อง หนทางเดียวที่ปราบน้องกานต์ได้ก็ด้วยคำขู่และได้ผลที่สุด ถ้าแกล้งน้องอีกจะยกน้องกิ่ววิ่วให้ป้าหมอนะ แล้วคำพูดนี้นี่เองที่น้องกานต์เอาไปขู่ยายต่อว่า ถ้ายายขี้บ่น น้องกานต์จะยกน้องกิ่ววิ่วให้ป้าหมอ ... เล่นกับพ่อดิ !! เพื่อป้าหมอแล้ว น้องกานต์ทำได้เสมอ (^_______^))





ความฝันที่จะทำบ้านหลังน้อยบนเนินยังคงอยู่ในสมอง บ้านทรงกาแลเรือนไม้สัก ตั้งอยู่บนเนินดิน มีสนามหญ้าสีเขียว และต้นปาล์ม มะพร้าว ต้นปีบ และลีลาวดีส่งกลิ่นหอมอยู่รอบ ๆ บ้าน ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นพระอาทิตย์ตกหลังเกาะเรียน มีพระจันทร์ข้างขึ้นและข้างแรม เห็นดาวศุกร์เปล่งประกายทางทิศตะวัน
ทุกค่ำคืน มีต้นสนุ่นเรียงรายอยู่ที่ท่าน้ำ ปลดปล่อยความรู้สึกไปกับสายลมและสายน้ำที่ไม่ไหลคืน เป็นสิ่ง ที่รันนี่อยากทำให้คนข้างกาย คนที่เราร่วมใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แม้จะไม่ใช่ทั้ง 365 วัน .... แต่ทุก ๆ วันเรามีกัน บ้านพักตากอากาศสำหรับเราสองคน ทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมแล้ว แต่ แต่ แต่ว่า ... ช่างไม่พร้อม........ รอไปก่อนเน้อ !!! …….ลิงคัก ๆ ของน้องสีหนุ่ม แต่ลิงจั๊ก ๆ ให้กับแม่ หมอนก น้องกานต์และน้องแก้มนะจ๊ะ